Kobietki, dziś znowu do Was.
Zapewne każda z nas ma takie dni, kiedy nawet nasz ulubiony zestaw ubrań nie daje nam pełnej satysfakcji. Wtedy sięgamy po biżuterię, który odpowiednio dobrany potrafi ożywić, odświeżyć i nadać nowego charakteru każdej stylizacji.
Jako, że nie mam jasno określonego stylu, a moja garderoba jest na etapie kompletowania, w moich szkatułkach i pudełeczkach można znaleźć coś na każdą okazję. Niemniej jednak coraz częściej stawiam na klasykę i staram się kupować tzw. basic'i nie sprawiające problemów przy doborze do sytuacji. Dziś pokrótce przedstawię wam zawartość moich pudełeczek oraz poznacie moje 'widzimisię' jeśli chodzi o dobór tych elementów.

Jestem posiadaczką 6 dziurek w uszach, 4 w lewym, 2 w prawym uchu, jedna historia ich ilości jest nieco dłuższa. Na codzień noszę kolczyki we wszystkich dziurkach, a na specjalne wyjścia ograniczam się do dwóch podstawowych dziurek, które ma większość z nas. Nie jest łatwo znaleźć kolczyki odpowiednie do ciągłego noszenia, w których także śpię. Pierwszym i jedynym kryterium w tej sytuacji jest to, aby wszystkie kolczyki były jednakowe, ale o różnym kształcie. Takowe udało mi się znaleźć w H&M i jestem z nich bardzo zadowolona. Jeśli chodzi o specjalne okazje - tutaj wybór zależy od kreacji - od perełek, przez kryształki, aż po długie wiszące.


Nie jestem zwolenniczką pierścionków i wkładam je tylko na specjalne okazje, dlatego też nie posiadam ich w swojej kolekcji zbyt wiele.
PS. A wąż ze zdjęcia poniżej został zakupiony (oh, dobre kilka lat temu) tylko dlatego, że jestem wielką fanką serii Harrego Pottera... i zapewne już wiecie jaki Dom lubiłam najbardziej ;)

Pisząc ten post zauważyłam, że jedynie latem moje nadgarstki są ozdobione w biżuterię, najczęściej rzemykową, sznurkową, koralikową, drewnianą, rzadziej srebrną. W pozostałe pory roku ograniczam się do sznurkowej czerwonej bransoletki z serduszkami, fioletowego Lilou z nutką na tasiemce lub srebrnej bransoletki z zawieszkami lub nakładkami. Zdecydowanie najchętniej i najczęściej sięgam po zegarek. No właśnie, zegarek...


Bez niego jak bez ręki. Mimo, że nie wyjdę bez niego z domu, to przekraczając próg mojego pokoju po powrocie z miasta ściągam go natychmiastowo. Zaczęłam od rzemykowego zegarka na podwójnym pasku, który niegdyś pasował do mojego stylu (vintage, boho). Kiedy jego żywot się skończył postawiłam na klasę i zakupiłam najprostszy zegarek na czarnym pasku za śmieszną cenę na przecenie 6 zł w F&F. Na 18 urodziny moi znajomi sprezentowali mi zegarek z Daniela Wellingtona, jednocześnie spełniając moje marzenie. Do dziś się z nim nie rozstaję i uważam go za must have jeśli chodzi o klasykę.

To drugi element biżuterii po który sięgam najczęściej, jednak nie codziennie. Jest to równoznaczne z tym, że moja kolekcja stała się już całkiem pokaźna. Od plastiku, przez koraliki, kamyczki, łańcuchy i łańcuszki, sznurki i rzemyki, aż po srebro. Od krótkich, tych tuż przy szyi, aż po długie. Drobne, bogate, wielowarstwowe. Dosłownie wszystko.


Oczywiście na zdjęciach nie ma wszystkiego, przecież muszą być jakie ograniczenia. Za to widać pewną różnorodność wśród mojej biżuterii. Posiadam i tą na wielkie wyjścia, i na letni wieczór w mieście, i w stylu sportowym, i odpowiednią do noszenia na codzień, a także idealną do zwiewnej sukienki.
Postawiłam na biżuterię, bo to ona sprawia, że cała, choćby nudna stylizacja, nabiera nowego znaczenia, staje się ciekawsza. Mając taki wybór wśród dodatków można stworzyć nieskończenie wiele outfitów na każdą okazję, przykładowo mając czarne spodnie i białą koszulkę - możecie wybrać biżuterię w każdym kolorze i stylu, dobierając do niej buty czy torebkę.